Mensen die aan een burgerberaad meedoen, zien dat vaak als een heel positieve ervaring, weet Louise Boelens, die er van binnenuit over kan meepraten.
Dit opinieartikel is geschreven door Louise Boelens en gepubliceerd in Trouw (24 januari ’25)
Een lokaal burgerberaad duurt meerdere dagen. Vaak gaan aan het einde van dag één veel deelnemers moe maar opgetogen naar huis. Iemand zei mij: ‘Ik kwam met een duidelijke mening over het onderwerp, maar… je kunt er ook anders over denken’.
Afgelopen zaterdag was ik als gespreksbegeleider bij de start van het Nationaal Burgerberaad Klimaat. Elf dagen gaan 175 burgers met elkaar in gesprek om de overheid te adviseren over duurzaam eten, reizen en spullen. Eerder was ik betrokken bij lokale burgerberaden, in Utrecht over de invulling van de jaarwisseling en op Texel over de energievoorziening.
Ik maak dan mee dat heel verschillende mensen met elkaar in gesprek gaan. Zij ontdekken hoe anders ze naar een kwestie kunnen kijken, ze verwerken informatie, zoeken naar een gedeelde toekomstvisie en oplossingen die ook rekening houden met de verlangens van de minderheid. Het proces maakt meestal grote indruk op degenen die erbij zijn.
Vaak hoor je dat het een ‘levens veranderende’ ervaring is. Er worden vriendschappen gesloten, mensen blijven ook na afloop naar elkaar omkijken, en veel deelnemers willen echt weten wat de gemeente met het resultaat gaat doen. Zij blijven betrokken bij het burgerberaad. Mensen melden ook dat zij meer begrip hebben gekregen voor wat het stadsbestuur op zijn bordje heeft liggen en hoe lastig het maken van keuzes is.
Draagt zo’n burgerberaad daarmee bij aan het verkleinen van de kloof tussen burgers en overheid? Voor de deelnemers is het antwoord duidelijk: ja. Het stadsbestuur (vaak een wethouder) heeft hun beraad toegesproken en de vraagstelling toegelicht, met het verzoek om serieuze aanbevelingen te doen. Ze hebben de belofte kregen dat hun beraad invloed heeft.
Zij hebben ervaren dat ze ondanks alle beperkingen (tijdsduur, aanvankelijke onervarenheid met de dialoog, het moeten leren om informatie te verwerken) tot een resultaat zijn gekomen, vaak tot hun eigen verrassing. En dat ze het met elkáár hebben gedaan. Vooral dat laatste is een bijzonder aspect: inwoners doen het samen, ingebed in een goed doordacht proces.
Dat geeft een totaal andere dynamiek dan wat je vaak ziet in participatieprocessen waarin de gemeente de leiding heeft, en waar geworsteld wordt met al gevormde beelden, die bijvoorbeeld tot boosheid bij burgers hebben geleid. Als er goed wordt omgegaan met de resultaten, biedt burgerberaad een antwoord op de bij veel burgers én ambtenaren ervaren ‘participatie-frustratie’.
Voor leden van de gemeenteraad is het burgerberaad een productieve manier om hun verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordiger te nemen. Want zo makkelijk is dat niet: wat kun je meer doen dan het consulteren van je eigen achterban? Hoe zorg je dat je als individueel raadslid contact hebt met inwoners zonder beloftes te doen die je niet waar kunt maken? Hoe kun je deze rol vervullen voor écht een brede groep in je gemeente?
Mensen die aan een burgerberaad hebben meegedaan, dragen hun positieve ervaring uit in hun omgeving. En gemeenten ervaren de kracht van een proces waarin de diversiteit van mensen productief wordt ingezet. Omdat deelname via loting gaat, doen er veel mensen mee die nooit eerder hun stem hebben kunnen laten horen.
Helpt het burgerberaad echt om de vertrouwenskloof te verkleinen? De onderzoeken die hier antwoord op gaan geven, lopen nog. Duidelijk is al wel dat er zeker potentie is. En veel zal afhangen van of het gaat lukken om de uitkomsten écht serieus te nemen, en om andere burgers er zo bij te betrekken dat ook zij er vertrouwen in krijgen.
Naar politici is de boodschap vooral: in het burgerberaad ervaren we dat het vertrouwen tussen inwoners onderling groeit. Durf als politiek dat vertrouwen ook te geven aan je inwoners. Vertrouwen start immers met het geven van vertrouwen.
Louise Boelens is verbonden aan TeamBurgerberaad, een collectief van professionals die burgerberaden uitvoeren, en een van de gespreksbegeleiders in het Nationaal Burgerberaad Klimaat.
Bron: https://www.trouw.nl/opinie/in-burgerberaad-ontdek-je-je-kunt-er-ook-anders-over-denken~ba6626ab/
Mensen die aan een burgerberaad meedoen, zien dat vaak als een heel positieve ervaring, weet Louise Boelens, die er van binnenuit over kan meepraten.
Dit opinieartikel is geschreven door Louise Boelens en gepubliceerd in Trouw (24 januari ’25)
Een lokaal burgerberaad duurt meerdere dagen. Vaak gaan aan het einde van dag één veel deelnemers moe maar opgetogen naar huis. Iemand zei mij: ‘Ik kwam met een duidelijke mening over het onderwerp, maar… je kunt er ook anders over denken’.
Afgelopen zaterdag was ik als gespreksbegeleider bij de start van het Nationaal Burgerberaad Klimaat. Elf dagen gaan 175 burgers met elkaar in gesprek om de overheid te adviseren over duurzaam eten, reizen en spullen. Eerder was ik betrokken bij lokale burgerberaden, in Utrecht over de invulling van de jaarwisseling en op Texel over de energievoorziening.
Ik maak dan mee dat heel verschillende mensen met elkaar in gesprek gaan. Zij ontdekken hoe anders ze naar een kwestie kunnen kijken, ze verwerken informatie, zoeken naar een gedeelde toekomstvisie en oplossingen die ook rekening houden met de verlangens van de minderheid. Het proces maakt meestal grote indruk op degenen die erbij zijn.
Vaak hoor je dat het een ‘levens veranderende’ ervaring is. Er worden vriendschappen gesloten, mensen blijven ook na afloop naar elkaar omkijken, en veel deelnemers willen echt weten wat de gemeente met het resultaat gaat doen. Zij blijven betrokken bij het burgerberaad. Mensen melden ook dat zij meer begrip hebben gekregen voor wat het stadsbestuur op zijn bordje heeft liggen en hoe lastig het maken van keuzes is.
Draagt zo’n burgerberaad daarmee bij aan het verkleinen van de kloof tussen burgers en overheid? Voor de deelnemers is het antwoord duidelijk: ja. Het stadsbestuur (vaak een wethouder) heeft hun beraad toegesproken en de vraagstelling toegelicht, met het verzoek om serieuze aanbevelingen te doen. Ze hebben de belofte kregen dat hun beraad invloed heeft.
Zij hebben ervaren dat ze ondanks alle beperkingen (tijdsduur, aanvankelijke onervarenheid met de dialoog, het moeten leren om informatie te verwerken) tot een resultaat zijn gekomen, vaak tot hun eigen verrassing. En dat ze het met elkáár hebben gedaan. Vooral dat laatste is een bijzonder aspect: inwoners doen het samen, ingebed in een goed doordacht proces.
Dat geeft een totaal andere dynamiek dan wat je vaak ziet in participatieprocessen waarin de gemeente de leiding heeft, en waar geworsteld wordt met al gevormde beelden, die bijvoorbeeld tot boosheid bij burgers hebben geleid. Als er goed wordt omgegaan met de resultaten, biedt burgerberaad een antwoord op de bij veel burgers én ambtenaren ervaren ‘participatie-frustratie’.
Voor leden van de gemeenteraad is het burgerberaad een productieve manier om hun verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordiger te nemen. Want zo makkelijk is dat niet: wat kun je meer doen dan het consulteren van je eigen achterban? Hoe zorg je dat je als individueel raadslid contact hebt met inwoners zonder beloftes te doen die je niet waar kunt maken? Hoe kun je deze rol vervullen voor écht een brede groep in je gemeente?
Mensen die aan een burgerberaad hebben meegedaan, dragen hun positieve ervaring uit in hun omgeving. En gemeenten ervaren de kracht van een proces waarin de diversiteit van mensen productief wordt ingezet. Omdat deelname via loting gaat, doen er veel mensen mee die nooit eerder hun stem hebben kunnen laten horen.
Helpt het burgerberaad echt om de vertrouwenskloof te verkleinen? De onderzoeken die hier antwoord op gaan geven, lopen nog. Duidelijk is al wel dat er zeker potentie is. En veel zal afhangen van of het gaat lukken om de uitkomsten écht serieus te nemen, en om andere burgers er zo bij te betrekken dat ook zij er vertrouwen in krijgen.
Naar politici is de boodschap vooral: in het burgerberaad ervaren we dat het vertrouwen tussen inwoners onderling groeit. Durf als politiek dat vertrouwen ook te geven aan je inwoners. Vertrouwen start immers met het geven van vertrouwen.
Louise Boelens is verbonden aan TeamBurgerberaad, een collectief van professionals die burgerberaden uitvoeren, en een van de gespreksbegeleiders in het Nationaal Burgerberaad Klimaat.
Bron: https://www.trouw.nl/opinie/in-burgerberaad-ontdek-je-je-kunt-er-ook-anders-over-denken~ba6626ab/
In een burgerberaad werkt een groep gelote inwoners aan oplossingen voor een...
